Çocukluğunda ‘Ahmed ez-Zahid’ olarak tanınan Seyyid Ahmed el-Bedevi, gençlik döneminde de, giderek daha yoğun şekilde zahidane bir hayatı tercih eder. Kendisine evlenmesini önerenlere verdiği cevap, ‘Ben Rabbim tarafından, Rahman’ın yarattığı ve cennetlerine yerleştirdiği güzel gözlü huri ile evlenmekle vaad olundum’ şeklindedir. Bu sözüne ömrü boyunca sadık kalarak, hiç evlenmemiştir.
23 yaşındayken, Mekke yakınlarında, Ebu Kubeys dağında uzlete çekilir, insanlardan uzaklaşır. Bu dönemde Hz. Pir Seyyid Ahmed er-Rifaî’nin silsilesinden Şeyh el-Berri (ks) eli üzere süluk ettiği bilinmektedir. Kendisini tümüyle ilme ve ibâdete verir, insanlarla ilişkisini azaltır ve konuşmayı terk eder.
1235 senesinde bir gece rüyâsında bir ses duyar: “Ey Ahmed! Ne duruyorsun, kalk! Güneşin matlaını taleb et! Matla-ı Şems’e ulaştığında Mağrib-i Şems’i taleb et! Tanta’ya git! Çünkü makamın orasıdır!”
Üst üste gördüğü rüyalar üzerine, önce Irak’a gider. Bu seyahati sırasında Hz. Ahmed er-Rifâî, Hz. Abdülkâdir-i Geylânî, Hallâc-ı Mansûr, Sırrî-yi Sekatî, Ma’rûf-i Kerhî, Cüneydi Bağdâdî ve daha birçok evliyâullahın kabirlerini ziyaret eder. Menakıbnameler, bir yıl süren Irak seyahatine, Hz. Ahmed er-Rifâî’nin mana alemindeki bir daveti üzerine çıktığını, Mekke’ye dönüşünün de yine Hz. Ahmed er-Rifâî’nin tavsiyesiyle olduğunu kaydeder.
Mekke’ye döndüğü sene, bir gece uykusunda, Tanta’ya gitmesi, orada yerleşmesi ve irşada başlaması yönünde ilahi bir hitaba maruz kalır. Bu hitabın birkaç kez tekrarlanması üzerine, yola çıkarak Tanta’ya gider.