(Faqr: arm zijn, vermindering, ontbinding in de aanwezigheid van Allah)
Faqr is de oorsprong van een Qull (bediende) zijn, de essentie van puurheid, het begin van Taqwa, het centrum van trouwhartigheid en het basis van het bereiken van de weg van al-Haqq. De persoon die wenst onder degene te zijn die Faqr behouden, zou niet om het voordeel moeten geven van zijn familie of van zichzelf, hij zou moeten smeken en bidden in de aanwezigheid van Allah, en zou alleen in nood van Allah zijn, die geen hoop van massiva heeft.
De staat van de houder van Faqr is net als de toestand van een man die is gevallen in een donkere put. De opening van de put is gesloten, de ingang is geblokkeerd. Er is geen vriend noch iemand om hem te helpen in de put. Bovendien is er geen doorgang die hij kan verlaten. Wie anders dan zijn Rabb kan een mens smeken, verzoeken en nodig hebben in deze staat?!
Allah openbaarde het geheim van trouw uitvoeren van de plicht van een qull zijn: ‘ U alleen aanbidden wij…’ (Quran, Al-Faatihah, 5) En in dit vers plaatste Hij het geheim dat de qull op zijn hoogtepunt van onmacht en zwakte is: ‘…en U alleen smeken wij om hulp.’ (Quran, Al- Faatihah, 5)
De gehele macht van Allah over de qull is verborgen binnen het vers ‘U alleen aanbidden wij…’ en de gehele behoefte van de qull voor Allah is verborgen binnen het vers ‘…en U alleen smeken wij om hulp.’
Het wordt verhaald dat een bedoeïen aan het bidden was, terwijl hij zich in Arafah bevond:
‘O Allah! Ik ben gekomen voor U uit mijn huis, mijn thuisland; maar het was U die mij bracht. Ik heb mij hier in Uw aanwezigheid bevonden; maar het was U die mij hier deed staan. Alhoewel ik in opstand ben gekomen om uw bevelen, hebt U mij niet miserabel gemaakt. Voor geen van deze heb ik noch verontschuldigingen noch excuses. Als U genade hebt met mij en als U mij vergeeft – want U bent de houder van Ihsan – is er geen qull die meer behoeftig is aan U als ik ben. O mijn Meester! O mijn Vriend!
Allah Teala gaf opdracht tot Zijn qulls om onder de mensen van Faqr te zijn, zodat zij niet de grenzen van een qull zijn overschrijden tot de grenzen van Rubbubiyat (schepperschap), zodat zij niet de wijze wensen verlaten voor de wereldse wensen, zodat zij niet de geestelijke zuiverheid verlaten voor de warboel van de Nafs, zodat zij niet hogere doeleinden verlaten voor lagere doeleinden.
Om de betekenis hiervan te verklaren, beval Allah aan onze Meester Profeet (sa): ‘Gij hebt met de zaak niets uitstaande…’ (Quran, Al Imraan, 128), ‘…De zaak is geheel in Allah’s handen…’ (Quran, Al Imraan, 154), ‘…Neen, de zaak berust geheel bij Allah!… ’ (Quran, Ar R’ad, 31), ‘…Voorwaar, van Hem is de schepping en het gebod.’ (Quran, Al-Aa’raaf, 54)
Ja! De emancipatie van de qull gebeurt door zijn bewust wording dat hij behoefte heeft aan Allah. Door te weten dat hij slechts aan Allah om hulp zou moeten vragen, wordt de qull geschonken met goddelijke hulp. Conversatie met Allah gebeurt via de weg van Hidayat (begeleiding). Het behoren onder Awliya gebeurt slechts met Faqr.