Tasavvuf, iki önemli yönde tamamlanma yolculuğudur: Öncelikle Olgun İnsan’dan (İnsan-ı Kamil) gelen ve yine O’na doğru ilerleyen bir yolculuktur. İkincil olarak, bir insanın dönüşümü için olabilecek her türlü etkili imkanı kullanan tamamlanmış bir metoddur. Böylelikle amacına ulaşmak için deneyimin birçok kanalı aracılığı ile etkisini arttırabilir. Bu olguların her ikisi de – metodun tamamlanmışlığı ve sonucun bütünlüğü- en önemlisidir.
İnsanın, aracılıkları sayesinde dönüşeceği vasıtalar, bizim insanın ne olduğuna ve ne için tasarlanmış olduğuna dair anlayışımıza göre değişir. Tasavvuf yolunun bütünlüğü, insan doğasını kavrayışının bütünlüğünden ileri gelir.